Sporten als je ziek bent is goed. Ik denk eigenlijk wel bij elke ziekte dat het je kan helpen. Meermaals heb ik mama geprobeerd mee te krijgen om mee te gaan sporten. Ze begon met zwemmen maar al gauw werd dit een uitdaging met de ziekte. Je eigen kleding aan en uit trekken gaat al moeizaam laat staan een nat badpak. Dat ze daar mee stopte had ik alle begrip voor. Het ziekte verloop gaat met ups en downs. Soms wilt mama niks en is ze niet uit huis te krijgen. Je kan voor jezelf een plan in je hoofd hebben en met dit plan naar mama rijden, maar als je er bent en ze niet lekker in haar vel zit gaan je plannen vanzelf overboord. Ik heb mijzelf voorgenomen om haar niet te dwingen om dingen te gaan doen, want wie ben ik? Ik weet niet wat zij voelt op dat moment. Dat aanpassen gaat eigenlijk vanzelf en je gaat het zoeken in de kleine dingen die nog wel kunnen. Wetende dat je met Parkinson langzaam steeds zwakker word en sporten wel echt kan helpen ben ik gaan googelen. Dansen of boksen schijnen goede resultaten te bieden. Maar ja wat doe je als dat allemaal niet in de buurt is en papa gewoon moet werken en mama geen auto meer rijd. Tot dat er ineens een proef training boksen in Ridderkerk komt voor mensen met Parkinson. Mama heeft er wel oren naar en ik sta nog net niet te juichen. Mama gaat er heen en komt enthousiast terug. Toch is het nog lastig qua plannen om haar te brengen en te halen omdat papa werkt en ik haar af en toe maar kan brengen. Een van de eerste keren ga ik mee en blijf ik de gehele les om is te kijken hoe het is. Wat een gaaf initiatief en er zijn voor mama allemaal lotgenoten. Mama vind het leuk en gaat inmiddels twee keer in de week trouw naar de boks les. Ze heeft een maatje gevonden waarbij ze mag mee rijden en heeft heel veel aan deze lessen. Ik hoop dat ze dit nog lang met plezier kan doen.
De foto geeft het wel weer: wat een stoer vrouw !!!
Reactie plaatsen
Reacties