Weet je nog in de lift mam dat ik zei: komt goed mam dit gaat je helpen.
Inmiddels zijn wij weer een paar werken verder en kan ik je vertellen dat mama per direct gestopt is met de apo pen.
Mama was blij met de apo pen en spoot geregeld bij om de dag door te komen. Ik denk dat het een week goed ging.
Toen kwam het moment dat papa en mama in de brillenwinkel waren om wat nieuwe brillen voor papa uit te zoeken. Mama merkte dat ze off werd en spoot in de winkel 1 mg om de off periode te overbruggen. Bij het afrekenen aan de balie gaat het mis. Mama valt flauw met haar gezicht op de toonbank en valt daarna naar de grond. Ik was nietsvermoedend thuis op ze aan het wachten omdat ze erna bij mij een bakje thee zouden komen doen. Een telefoontje van pa, an kan je komen ma is gevallen. Ik wist niet hoe gauw ik er heen moest gaan en het enige geluk in dit verhaal was dat het voor mij nog geen minuut koste om er te komen. Bij aankomst zie ik mama op de grond liggen op haar zij.... Vreselijk om te zien. Ik buk, aai door haar haar en zeg wat doe je nou toch weer. Hmm misschien niet de handigste reactie want ze krijgt een traan. Ik geef haar een kus en zegt dat het wel goed komt. Ze heeft een scheurtje in haar lip maar verder lijkt het goed te gaan.
Toch wachten we op de ambulance voor een algehele check en nemen zij ook nog even contact op met de neuroloog van het Erasmus. Warscheinlijk is het gekomen door een lage bloeddruk en mama moet voortaan een poosje blijven zitten als ze de apo pen in heeft gespoten. Op vermoeidheid en een scheur in haar lip na kunnen we naar huis en hoeft mama niet mee naar het ziekenhuis.
Een week later gaan pa en ma samen een midweek weg in een aangepast huisje. Ik bel ze op een avond op en ze zitten heerlijk samen op het balkon van het huisje te gourmetten! Wat een toppers, mama oogt vrolijk. Dit mocht toch wel een hele dag goed gaan want de volgende avond krijgen we een appje dat pa en ma weer thuis zijn omdat mama weer flauw is gevallen in het huisje. Het zal een keer goed gaan zou je denken. Na overleg met de arts moet mama per direct stoppen met de apo pen en een vervolg bel afspraak komt de week erna.
Wat een gedoe, wat rot vervelend en elke keer gaat er dan weer tijd overheen met wat nu. Uitzichtloos laat je leven met de dag. Ik weet het soms ook even niet meer. Dit gun je niemand.
Reactie plaatsen
Reacties