Opgroeien in een warm gezin waar genoeg liefde voor iedereen is, dat is iets wat niet vanzelfsprekend is. Des te meer dankbaar ben ik dat ik in zo'n omgeving mocht opgroeien. Mama is pas weer gaan werken toen wij allemaal op school zaten, dat kon toen nog. Ik herinner mij de mama dochter uitjes die je alleen samen doet als moeder en dochter. Het spontane er op uit gaan voor een dagje shoppen, naar de bios of lekker ergens wat lunchen. Of die mooie vakantie samen naar Kreta voor mijn slagen op de middelbare school.
In het begin van mama haar ziekte kon dit alles ook nog wel, maar toen was ik ook nog een stuk jonger. Na verloop van tijd is dit allemaal een stuk minder geworden. Wat begon als 3 uurtjes op pad om te shoppen is over gegaan naar een uur of zelfs nog wel korter. En de laatste tijd gaat dit zelfs niet meer en is ze meer aan huis gekluisterd. Want dat is op dit moment wel de realiteit, de momenten dat ze erop uit wilt of kan zijn er nog maar weinig. De pomp werkt deels wel maar deels is ze nog steeds veel off. Je gaat het vanzelf zoeken in de kleine dingen zoals even een blokje wandelen om de flat of samen een broodje eten thuis. Ook daarin kun je mooie dingen vinden en is tijd samen hebben het allerbelangrijkste.
Maar oh wat mis ik het om leuke dingen te doen samen met mijn moeder, het spontaan ergens heen gaan of samen genieten van een concert omdat we beide zo van muziek houden. Ik mis het dat mama in haar auto stapt en naar mij toe komt. Maar aan de andere kant weet ik ook heel goed dat er mensen zijn die dit zullen lezen en denken jouw moeder is er nog, je hebt nog een moeder! En lieve mensen dat besef ik mij ook echt wel goed genoeg. De betekenis van een moeder/dochter relatie heeft alleen een andere invulling gekregen, waar we ons op moeten aanpassen. Dat neemt niet weg dat ik dat af en toe best is mag missen. Ook vraag ik mijzelf af of ik dus eigenlijk de dingen mis die vanzelfsprekend zijn, of mis ik mijn moeder zelf ook? ik denk een beetje van beide, want mama is niet meer de zelfstandige vrouw die ze was.
Ik weet zeker dat mama dit zelf ook mist, maar maken we er het beste van! 2025 begint in ieder geval met een oproep van het ziekenhuis uit Tilburg voor de Deep Brain Stimulation hersenoperatie. Een spannende tijd waarin ze gescreend gaat worden of ze hiervoor in aanmerking komt.
Day By Day
Reactie plaatsen
Reacties